Mutasi tertentu dalam reseptor hormon tiroid dikaitkan dengan rintangan hormon tiroid.[15] Diagnosis klinikal rintangan bergantung pada lokasi rintangan, yang boleh disetempatkan pada kelenjar pituitari, tisu periferi, atau kedua-duanya.[16] Pesakit yang mengalami rintangan dalam kedua-dua jenis tisu didiagnosis dengan rintangan global terhadap hormon tiroid. Mutasi kepada kedua-dua gen TR telah diperhatikan secara klinikal, bagaimanapun, mutasi gen THRB adalah lebih biasa.

Mutasi gen THRB

Rintangan TR-β ialah penyakit dominan autosom.[4] Ini bermakna hanya satu salinan gen bermutasi pada kromosom 3 perlu diwarisi untuk membolehkan seseorang individu mengalami keadaan ini. Mutasi THRB secara langsung menjejaskan peraturan paksi hipotalamus-pituitari-tiroid (HPT) . Dalam individu yang sihat, TR-β2 yang dieksrepsi dalam kelenjar pituitari memainkan peranan utama dalam mengawal tahap hormon perangsang tiroid (TSH) melalui maklum balas negatif. TSH merangsang tiroid untuk merembeskan hormon tiroid. Setelah dirembeskan, hormon tiroid bertindak pada reseptor ini dan menghalang transkripsi Tshb. Perencatan maklum balas ini menghentikan pengeluaran TSH selanjutnya, menghalang rembesan hormon tiroid di hilir. Apabila gen THRB bermutasi, reseptor pada pituitari tidak lagi boleh mengikat hormon tiroid. Disebabkan ini, pengeluaran dan rembesan TSH tidak dikawal pada tahap yang sama dan tiroid terus dirangsang. Penghapusan gelung maklum balas negatif mengakibatkan peningkatan tahap hormon tiroid yang terpapar oleh pesakit dengan keadaan ini.

Mutasi gen THRA

Gen THRA terletak di kromosom 17.[4] Tidak banyak maklumat yang diketahui tentang mutasi kepada gen ini kerana ia jauh lebih jarang daripada mutasi kepada THRB. Tidak seperti mutasi THRB, mutasi THRA tidak mengganggu paksi HPT. Ini boleh menjadikan rintangan TR-α lebih sukar untuk didiagnosis kerana pesakit biasanya tidak mengalami peningkatan kepekatan hormon tiroid. Disebabkan oleh ekspresi TR-α1 yang tinggi dalam jantung, sistem kardiovaskular sangat dipengaruhi oleh keadaan ini. Di samping itu, hormon tiroid memainkan peranan penting dalam pembangunan tulang. Oleh itu, pesakit dengan keadaan ini secara konsisten menunjukkan perawakan pendek.

Simptom

Gejala sindrom rintangan hormon tiroid boleh serupa dengan yang dilihat dalam hipotiroidisme . [4] Hipotiroidisme ialah suatu penyakit di mana tiroid tidak menghasilkan hormon tiroid yang mencukupi. Pesakit dengan keadaan ini juga mempunyai simptom yang serupa dengan hipertiroidisme. Berbeza dengan hipotiroidisme, hipertiroidisme adalah penyakit di mana tiroid menghasilkan terlalu banyak hormon tiroid. Disebabkan oleh pelbagai simptom yang berpotensi, keadaan ini boleh mengelirukan dan selalunya sukar untuk didiagnosis oleh profesional perubatan. Gejala mutasi TR termasuk:

• Kemurungan
• Kehilangan penglihatan
• Masalah jantung
• Pertambahan berat badan
• Keletihan
• Hilang pendengaran
• Sensitiviti kepada sejuk
• Kelemahan
• Isu penghadaman
• Kecacatan kognitif
• Perubahan kitaran haid

Rawatan

Merawat pesakit dengan hipotiroidisme yang disebabkan oleh ketiadaan TR berfungsi adalah sukar.[16] Rawatan yang ditetapkan kepada pesakit dengan rintangan hormon tiroid sebahagian besarnya bergantung pada simptom yang mereka hadapi dan jenis rintangan yang mereka ada.

Bagi mereka yang keadaannya meniru hipotiroidisme, penetapan dos hormon tiroid biasa mungkin tidak memulihkan gejala yang mereka alami. Agar ligan mempunyai kesan, ia mesti boleh mengikat kepada reseptor. Individu yang mengalami mutasi THRB atau THRA mempunyai lebih sedikit reseptor yang mampu mengikat ligan, dan penurunan yang sepadan dalam tindak balas tisu terhadap hormon tiroid. Atas sebab ini, doktor mungkin menetapkan dos hormon yang lebih tinggi untuk meningkatkan kebarangkalian bahawa ligan akan mencapai TR yang berfungsi.

Penetapan hormon tiroid dalam sebarang dos kepada pesakit yang mengalami simptom yang meniru hipertiroidisme tidak membaiki keadaan. Bagi individu ini, penyekat beta boleh ditetapkan untuk merawat peningkatan pengaktifan simpatik yang mereka alami.[17] Penyekat beta ialah perencat bersaingan adrenalina, neurotransmiter pascaganglion yang dikeluarkan oleh sel-sel sistem saraf simpatetik. Dengan menyekat keupayaan reseptor untuk mengikat adrenalina, penyekat beta telah diperhatikan untuk mengurangkan gejala keresahan, peningkatan tekanan darah, dan degupan jantung yang tidak teratur, antara lain. Ubat antiresah juga boleh diberi kepada individu yang mempunyai keadaan ini untuk merawat gejala keresahan.